- Een natte december voorspelt weinig goeds.
Maandspreuken december:
2. Midden in de winter leerde ik eindelijk dat er in mij een onoverwinnelijke zomer schuilde.
3. En afgelopen december somber, met een zielig laaghangend hoofd. Met een stem van troosteloosheid die roept: het jaar is dood. En zo glijden, met wisselende uitrusting, met een glimlach of frons of een lied, de maanden, in vreemde variaties, voortdurend voort.
4. Ik geef de voorkeur aan de winter en de herfst als je de botstructuur van het landschap voelt – de eenzaamheid ervan, het dode gevoel van de winter. Er wacht iets onder; het hele verhaal is niet te zien.
